بهرام پرتوی کارمند شهرداری پس از بازنشسته شدن احساس بطالت می‌کند. مدتی را به پارک نشینی و خیابان گردی و دیدار دوستان می گذراند. به توصیه اطرافیان نزد دامادش که مهندس شرکت ساختمانی است، مشغول به کار می‌شود، اما متوجه می‌شود که مدیران شرکت قصد دارند او را به کارهای خلاف بکشانند. شرکت ساختمانی را رها می‌کند و نزد برادر همسرش، پرویز، که نمایشگاه اتومبیل دارد مشغول می‌شود. کارهای دلالی به مذاق او خوش نمی‌آید تا آنکه به کار در دفتر انجمن یک مدرسه می‌پردازد.