پناهی، حسین (زاده‌ی ۶ شهریور ۱۳۳۵، دژکوه_درگذشت ۱۴ مرداد ۱۳۸۳، تهران)

حسین پناهی دژکوه، شاعر، نویسنده، کارگردان و بازیگر کشورمان، در روستای دژکوه از توابع شهرستان کهکیلویه و بویراحمد زاده شد. او ابتدا در کسوت روحانیت به مردم خدمت می‌کرد؛ سپس به تهران آمد و در مدرسه‌‌ی هنری آناهیتا دوره‌‌ی بازیگری و نمایشنامه‌نویسی را گذراند. پناهی بازیگری را از مجموعه‌ی تلویزیونی «محله‎ی برو بیا» در سال ۱۳۶۱ آغاز کرد و بعد از آن در مجموعه‌ی تلویزیونی «محله‎ی بهداشت» (۱۳۶۳) ادامه داد. وی همچنین کارگردانی و ایفای نقش در نمایش «دو ‌مرغابی در مه» را به عهده داشت و مورد استقبال قرار گرفت.

این هنرمند در فیلم‌هایی نظیر «گذرگاه» (۱۳۶۵)، «تیرباران» (۱۳۶۶)، «نار و نی» (۱۳۶۷)، «ارثیه» (۱۳۶۷)، «راز کوکب» (۱۳۶۸)، «مهاجران» (۱۳۶۹)، «سایه‎ی خیال» (۱۳۶۹)، «اوینار» (۱۳۷۰)، «هنرپیشه» (۱۳۷۱)، «روز واقعه» (۱۳۷۳)، «آرزوی بزرگ» (۱۳۷۳)، «بلوغ» (۱۳۷۷)، «بابا عزیز» (۱۳۸۲)، و مجموعه‌هایی چون «گرگ‌ها» (۱۳۶۶)، «گالش‌های مادربزرگ» (۱۳۶۷)، «روزی روزگاری» (۱۳۷۱-۱۳۷۰)، «آشپزباشی» (۱۳۷۴)، «دزدان مادربزرگ» (۱۳۷۵-۱۳۷۴)، «آژانس دوستی» (۱۳۷۸-۱۳۷۵)، «امام علی (ع)» (۱۳۷۸)، «مادر» (۱۳۷۸)، «یحیا و گلابتون» (۱۳۷۹)، «تصمیم نهایی» (۱۳۸۰)، «آواز مه» (۱۳۸۱-۱۳۸۰) و «روزگار قریب» (۱۳۸۳) به نقش‌آفرینی پرداخته است.

از افتخارات وی می‌توان به نامزدی دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم «در مسیر تندباد» در سال ۱۳۶۷، برنده‌ی دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «سایه خیال» در سال ۱۳۶۹ و نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم «مهاجران» اشاره کرد.

پناهی که بیشتر شاعر بود تا بازیگر، در سال ۱۳۷۶ نخستین مجموعه‌‎ی شعری‎اش را با نام «من و نازی» منتشر کرد. این مجموعه تاکنون به ۶ زبان زنده‌ی دنیا ترجمه شده‌ است. این بازیگر کشورمان که به خاطر سادگی و خلوص و همچنین نحوه‌‌ی خاص سخن گفتنش در ذهن بسیاری از مردم ایران جای دارد، در سال ۱۳۸۳ در سن ۴۹ سالگی در اثر ایست قلبی جان باخت.