بابک، رضا (زاده‌ی ۲۰ اسفند ۱۳۲۴، تهران)

رضا بابک، دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی بازیگری و کارگردانی است. وی فعالیت هنری خود را با تئاتر آغاز کرد و با تأسیس اولین گروه هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به اجرای نمایش پرداخت.
او در سال ۱۳۵۶ با ایفای نقش در فیلم «چریکه‌ی تارا» ساخته‌ی بهرام بیضایی به سینما راه یافت. و با بازی در مجموعه‌‌های تلویزیونی «آئینه» (۱۳۶۴) و «آرایشگاه زیبا» (۱۳۶۹) به شهرت رسید.
بازی در فیلم‌های «ریحانه» (۱۳۶۸)، «گربه‌ی آوازخوان» (۱۳۶۹)، «چشم‌هایم برای تو» (۱۳۷۱)، « شریک زندگی» (۱۳۷۴)، «مرد آفتابی» (۱۳۷۴)، «بزرگ خیلی بزرگ» (۱۳۷۵)، «شوریده» (۱۳۸۴)، «به رنگ ارغوان» (۱۳۸۳) و «دعوت» (۱۳۸۷)؛ و مجموعه‌هایی چون «این شرح بی‌نهایت» (۱۳۶۶)، «گل پامچال» (۱۳۷۰)، «عاطفه» (۱۳۷۳)، «خانواده‌ی رضایت» (۱۳۷۵)، «فروشگاه» (۱۳۷۵)، «سلام زندگی» (۱۳۷۶)، «چشم‌به‌راه» (۱۳۷۷)، «خانه‌ی ما» (۱۳۷۹)، «دیوانه در شهر» (۱۳۸۱)، «مهمانپذیر طوبی» (۱۳۸۲)، «راه شب» (۱۳۸۵)، «روزگار قریب» (۱۳۸۶)، «جستجوگران» (۱۳۸۷)، «گاو صندوق» (۱۳۸۸) و «مهمانان ویژه» (۱۳۹۰) در کارنامه‌ی هنری او به چشم می‌خورد.    
رضا بابک علاوه بر بازیگری، به عنوان کارگردان و نویسنده نیز سابقه‌ی فعالیت دارد. از جمله کارهای او به عنوان نویسنده، «آقای شانس» در سال ۱۳۷۳ است.